Na twarz, na skórę, na zdrowie
Dzisiejszy świat rozpędził się w doskonaleniu technologii niemalże w każdej dziedzinie. Posługujemy się coraz nowocześniejszym sprzętem. Nasze domy, samochody, miejsca pracy ?naszpikowane? są techniką. Zawrotne tempo rozwoju dotyka również branżę kosmetyczną.
Rynek kosmetyczny zasypywany jest ostatnio nowościami typu: nanocząsteczka, liposom, nanosom, hypoalergiczne, antyoksydacyjne itp. A co to właściwie jest i jakie ma znaczenie dla finalnego odbiorcy? Jak w gąszczu informacji o produktach bezpiecznie funkcjonować? Nie tylko od producenta zależy nieszkodliwość artykułu kosmetycznego, ale w równym stopniu od świadomości konsumenta. W celu podstawowej edukacji, przedstawiamy małe abc? o dermokosmetykach nazywanych też kosmeceutykami.
Zmyj problem z głowy
Włosy to istotny atrybut urody, zwłaszcza kobiecej. Pełnię swoich blasków mogą pokazać jednak tylko wtedy, gdy są zupełnie zdrowe. Łupież owłosionej skóry głowy to uciążliwy i nieprzyjemny problem. Podpowiadamy, jak sobie z nim radzić.
Łupież zwykły jest jednym z najczęstszych schorzeń, występuje u ok. 50% ludzi, głównie u mężczyzn między 20 a 40 rokiem życia. Jego objawem są drobne łuski na owłosionej skórze głowy. Może mieć różne nasilenie ? od ledwo zauważalnego, drobnopłatowego złuszczania, aż do powstania nawarstwionych, grubych i tłustych łusek. Łuski mogą mieć kolor biały lub szary, a przy towarzyszącym łojotoku, nawet żółtawy.
Fizjologicznie martwe komórki naskórka ulegają regularnemu złuszczaniu, nie tworząc widocznych skupisk na powierzchni skóry. Mówimy wtedy o braku łupieżu. Natomiast schorzenie powstaje w wyniku przyspieszonego mnożenia się komórek warstwy podstawnej i co za tym idzie, przyspieszonego przechodzenia większej ilości komórek do warstwy rogowej z zachowanymi resztkowymi jądrami, co w obrazie histopatologicznym widoczne jest pod postacią parakeratozy (rogowacenia). Złuszczające się komórki wykazują tendencję do gromadzenia się w większe skupiska. Zmianom tym może towarzyszyć wyraźny stan zapalny objawiający się zaczerwienieniem, sączeniem, czasem połączonym z bardzo uporczywym świądem. Objawy te wskazują na rozwijające się łojotokowe zapalenie skóry, które nie leczone może doprowadzić do znacznego przerzedzenia włosów.
Zamień rumieńce na róż
Wrażliwa, reaktywna i płytkounaczynniona skóra to idealne podłoże do rozwoju choroby jaką jest trądzik różowaty. Jak pielęgnować twarz, by spoglądać w lustro bez obaw?
Trądzik różowaty (acne rosacea) to problem ok. 10% populacji. Dotyczy głównie kobiet z jasną karnacją i nasila się pomiędzy 30., a 40. rokiem życia. Jest łagodną lecz nieestetyczną chorobą skóry, która cechuje się napadowym zaczerwienieniem środkowej części twarzy (czoło, nos, policzki, podbródek), grudkami i krostkami. Jest chorobą przewlekłą, zwaną również nerwicą naczyniową, rozwijającą się na podłożu skóry łojotokowej, mieszanej i wrażliwej.
Jak pielęgnować skórę po lecie
Przesuszona, łuszczaca się skóra, przebarwienia na twarzy i dekolcie, nasilony trądzik i - o zgrozo! - "kurze łapki? wokół oczu. To tylko niektóre efekty nadmiernego opalania. A nie z takimi pamiątkami zamierzałyśmy wracać z wakacji!
Wyczekiwane lato, to czas najmniej sprzyjający dla naszej skóry, choć wydawałoby sie, że w słońcu cera ożywa, ?oddycha? swobodnie, relaksuje się, no... i opala. Latem rzeczywiście wygląda pięknie, ale jest to bardzo złudne. Już po pierwszych kąpielach słonecznych do gabinetów kosmetycznych zgłaszają się panie z licznymi przebarwieniami skóry.
Przebarwienia to problem, który dotyka co trzecią kobietę po 30. roku życia i aż 90% po 50r.ż. Dlaczego? W naskórku może być zbyt dużo komórek, w których powstaje barwnik skóry - melanina lub, gdy komórki produkują go zbyt dużo. Proces tworzenia melaniny w skórze w 60% przypadków zaburza promieniowanie słonecznre. Inne czynniki to m.in. ciąża, okres menopauzy, stosowanie leków hormonalnych, choroby tarczycy, nadnerczy, jajników. Ciemne, nieregularne plamy pojawiają się na częściach ciała najczęściej poddawanych opalaniu.
Co pić, by szczupłym i zdrowym być
Żeby być zdrowym, trzeba się zdrowo odżywiać - to wiemy wszyscy. O ile staramy się zwracać uwagę na to co jemy, to mniejszą wagę przykładamy do tego co pijemy. A niesłusznie.
Ponad połowę masy ciała stanowi woda. Jej zawartość waha się zależnie od wieku od 45% u osoby dorosłej, do 75% u noworodków. Już przy utracie 2% wody zmniejsza się możliwość koncentracji, krew nie nadąża z zaopatrywaniem narządów w tlen i usuwaniem z nich szkodliwych substancji. Przy utracie 5-7% dochodzi do zaburzeń świadomości, ostrej niewydolności nerek i martwicy jelit. Utrata 20% wody prowadzi do śmierci. Dlatego tak ważne jest aby pamiętać o dostarczaniu organizmowi odpowiedniej ilości płynów. Co zatem należy pić?
Po pierwsze woda. Czysta woda nie dostarcza żadnych kalorii i najlepiej gasi pragnienie. Woda źródlana odznaczająca się niskim stopniem zmineralizowania (do 500 mg/l składników mineralnych), ma delikatny smak i można pić ją do woli. Ostrożność należy zachować w przypadku wód wysoko mineralizowanych (co najmniej 1000 mg/l) i wód leczniczych. Nie należy ich pić w dużych ilościach, ponieważ można sobie zaszkodzić nadmiarem któregoś z rozpuszczonych związków mineralnych. Spożywanie wód leczniczych powinno się konsultować z lekarzem. Woda gazowana może być wzbogacona w dwutlenek węgla lub może zawierać go naturalnie.